Kasa sistemi
Mantar üretim yerlerinde çok farklı boyutlarda kasalar kullanılmaktadır. Kasaların büyüklüğü üretici firmaların makine veya iş gücü ile çalışmalarına bağlı olarak değişir. Kasalar çalışma sırasında üst üste konulduğundan köşelerinde 6×10 cm’lik taşıyıcı parçalar bulunmalıdır. Bunlar kasaların sağlamlığını korur. Ayrıca bu sistemde kasaların doldurulup boşaltılması da makinelerle yapılır. Kasa sisteminde makinalı çalışma yapıldığında mutlaka ayrı bir çalışma holüne ihtiyaç vardır. Klimalize edilmiş yetiştirme odalarının yanında böyle bir çalışma holünün yapılması hem ucuzdur, hem de büyük yararlar sağlar. Kasa sisteminin diğer bir avantajlı tarafı ön hazırlık ve üretim kısımlarının birbiri ardına sıralanmış olmasıdır. Böylece tehlikeli olan hastalık bulaşma durumu ortadan kaldırılır.
Ayrıca ön hazırlık yerleri üretim yerinden tamamen ayrılabilir. Büyük kasa sisteminin sadece büyük işletmeler için geçerli olması dezavantajlı bir durumdur. Pahalı makineler ile çalışan büyük işletmelerde ekonomik olur. Küçük işletmelerde ön hazırlık kısmı ortadan kaldırılır. Böyle olmasına rağmen kasa sistemi yine de fayda sağlar.
Mantar yetiştiriciliğinde kullanılan en yaygın sistemdir. Bu sistemde kompostun kasalara doldurulması, pastörizasyonu, misel ekimi, toprak örtme ve boşaltma gibi işlemler makine ile yapılarak işletmede iş gücüne olan gereksinim azaltılabilir. Kasalar üst üste dizilebildiği için misel ekim yüzeyleri ve yetiştirme odası taban alanından yararlanma oranı artmaktadır.
Örneğin kasalar üst üste 5 kat dizildiğinde, taban alandan yararlanma yaklaşık 5 kat artmaktadır. Kasalar 120 × 175 x 25 cm boyutlarındadır. Üretim odalarına 4-5 katlı yerleştirilen kasaların arasında 30-40 cm’lik boşluk bırakılmalıdır (Ağaoğlu ve Güler 1989).
